I
Agochei a primavera
Nun pulmón.
Os epitelios
Recubertos de
Pole.
Dos alvéolos
Xorden árbores
(Frutais).
Florecen pouco
A pouco
Dentro de min.
II
No outro,
Escondín o ceo.
Enteiro.
Azul.
III
Polas noites
O meu corpo
Convulsiona.
Ceo e primavera
Unidos nunha
Loita común.
Contra min
Loitan
Por abandonarme.
Obrigados a vivir
No exilio
Do meu corpo.
Inmigrantes
Nos teus tóxicos
Pulmóns.
A piques de
Expirar.
Nun último
Murmurio
Teu.
Nun pequeño oco
No epicentro
Dos teus
Beizos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario