Soa o espertador.
Xa é hora.
O día comeza,
E con él o meu sufrimento.
Gustaríame acabar con este lamento.
Pero non podo,
Isto é algo que debe suceder.
Unha etapa,
Que ten que ocorrer.
Pero, non
Non Quero seguir mais con este tormento.
Que me retorce as entrañas,
E fai con ela marañas.
Xa vai sendo hora,
De cambiar de pensamentos.
Hoxe será un novo día,
Será o meu renacer.
A fin dunha escura etapa.
O comezo dunha nova vida.
O comezo da miña vida verdadeira.
Tan só me porei unha norma.
“Sé feliz”
E non me permitirei incumprila,
Pois necesito vivir desa maneira.
Vivir sen ser feliz,
Non é vivir.
É vivir,
Sen vivir.
Estar vivo,
E morto; a un mesmo tempo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario