Aborreceu e marchou.

Busqueite onte entre o xentío.  

Non estabas.

Facía moito frío.

A lúa aborreceu.

Aborreceu, e marchou,

Coma ti, marchou.

Deixoume soa,

Nun mar de xente,

Soa,

rodeada de melancolía.

mirando ao ceo, pensei en ti.

E quíxente por un intre.

O triste momento,

No que soboreei o amargo;

Dos doces de Nadal.

Agora pasou unha noite,

E segue a facer frío.

A lúa está entre o xentío.

Mais agora marcho eu.

Aborrecín de ti.

Da teu falso ollar de cadelo.

Dos teus bicos salgados

Por cumprimento.

Adeus.