As portas, abertas de par
en par.
Camiño
soa,
Por este frío corredor.
A miña
pel, núa,
Sobre as xélidas
baldosas.
Zoa o vento dirección
contraria a min.
E aló no fondo, inquedo,
agarda por min.
Xa te teño.
Por fin teño
o teu corazón.
No hay comentarios:
Publicar un comentario