sábado, 5 de noviembre de 2011

Costa da Morte.


Chora a costa da terra
A escura costa,
O resollo do mar,
Trae connosco
O recordo dos esquecidos.
Os naufragados no mar.

Naquel intre,
Véxote ante min
fermosa beleza
da natureza.
E ao minuto seguinte,
Es ti mesma
 quen me fulmina.

Fortes ondas do mar
Que mo vindes a recordar.
Levádeme a min tamén.
Non me deixedes
soa co meu baleiro.
O mar, rouboume a ledicia.
Lévame a vida tamén.  
Non aturo
 este oco baleiro
no meu corazón.
que me lembra,
onde está
o meu mariñeiro.
Se tan valente fuches
Para* levar o meu querer.
Valente serás
Para* levarme a min tamén. 

No hay comentarios:

Publicar un comentario