martes, 22 de noviembre de 2011

Regueiro infinito.

Camiño
E deixo tras de min
Un regueiro
 regueiro incomprensible,
Cheo de verbas,
Cheo de anceios.
A miña sucesión
De pensamentos.
Inconfundible rebumbio
De ausente control.
E…
Xusto no intre
No que vou recoller,
Chegas ti,
Apareces na porta
Da miña mente,
E reméxelo todo
Como se non houbera mañá.
Por iso te quero,
por iso ti me rexeitas.
E cada nanosegundo que pasa
Aínda te Quero máis,
Entón ti voltas rexeitarme,
E eu volto a quererte máis…
E…
Por se non te decataches,
No que levo contado…
Miña rula,
¡QUÉROTE!  



No hay comentarios:

Publicar un comentario