Son as augas dos teus regatos, galiza
As que purifican a miña alma.
Son os teus verdes prados
Os que alumean
o meu ollar cara esta vida.
Pois se non fose
Polas túas fermosas árbores
As verbas que falan de “beleza”
Non terían sentido pra min.
É a tua natureza,
A quen chamo eu,
Sabia beleza.
Son as ondas dos teus mares
As que a min me traen os resollos
Perdidos en alta mar.
Resollos,
De xentes laboriosas.
E de especiais criaturas.
Resollos,
Da beleza da nosa nai natura.
No hay comentarios:
Publicar un comentario