Violeta.

Algún día
 tereite que arrincar

Do solo ao que te agarras.

Desenterrar as túas raíces da terra,

E botarte a camiñar.

Pasarás de ser unha flor

Entre un millón

Nun campo a rebosar,

A unha fermosa violeta

Que forma parte 
dun precioso ramillete.

Alí destacarás.

No teu lar.

Por fin serás feliz

Poderás formar

o teu propio ramo,

un ramo singular.

Unha rosa negra.

Dúas gardenias.

Un gladiolo.

E no medio,

Alí estás ti,

Violeta.